Regen! Nieuw seizoen!

Jaja, we hebben regen gekregen, zo lekker!! Sinds drie jaar heeft de rivier die door 'onze' plaas loopt ook weer gelopen. Prachtig om het geluid van stromend water te horen, het bruggetje echt nodig te hebben om aan de andere kant van de lodge te kunnen komen en dan het stromende water eronder door te zien gaan! De rivier stroomde al binnen een half uur tijd doordat de regen met zoveel kracht viel en onophoudelijk was. Jammer genoeg duren zulke buien niet vreselijk lang. Meestal is het met een uur dan weer droog en stroomt de rivier nog voor een poosje en dan is al het water opgetrokken in de grond.

Op dit moment stort regent het nu weer, zo lekker!  Het dak lekt gelukkig nog niet zoals het zondag wel deed maar als het nog langer zo doorgaat zal ik weer een handdoek op de grond moeten leggen ;). Terwijl het zo regent voel ik mezelf een beetje zoals een klein kind, zo opgewonden en blij over die regen!!! Het land gaat er zo mooi uitzien zoals het nog nooit gedaan heeft na dit regenseizoen :)!

Vandaag waren we weer in het veld omdat we weer hebben hard gelopen en waren we getuigen van hoe mooi groen alles is geworden na die regen. Zo mooi hoe die ‘woestijnbossen’ omgetoverd worden door groene struiken en de grassen overal opschieten en er de meest prachtige veldbloemetjes zijn te vinden!We werden ook weer verrast door een groep gemsbokken en een vreselijk groot en bosvarken midden op het pad voor ons. Ik hou helemaal niet van hen, zij kunnen vreselijk agressief zijn en ik weet nooit goed wat ze precies willen. Maar op zulke momenten denk ik er weer aan dat ik niet bang van hen kan zijn want de Heere heeft ons over de natuur aangesteld om daarover te heersen dus daar past geen bangheid bij.

Terwijl het zo regent bij ons wil ik liever niet aan die mensen in hun hutjes denken, als het hier al lekt, hoe moet het bij hun zijn :(? Hoe gaan zij hun kinderen warm en droog houden? Zulke gedachten komen altijd weer bij mij op als het zo regent, ik voel mezelf dan weer zo machteloos want deze mensen hebben zelf ook een verantwoordelijkheid maar tegelijk zijn de meeste van hen zo machteloos omdat zij niet beter weten….en de kinderen zijn de dupe…

Winter 

En ja als ik dan over kinderen warm houden praat, we zijn het nieuwe seizoen ingegaan van de winter. Het is elke ochtend al duidelijk kouder, ik kan niet meer met blote voeten op onze tegelvloer lopen, heb ik een jas nodig terwijl ik na het werk toe loop en in de avonden een vest. Toch weer apart om zo die kou al weer te voelen. Zondag is namelijk de klok een uur terug gezet wat betekent dat de Nederlandse tijd en Namibische is weer hetzelfde en het in de avonden nu ook vroeger donker is. Rond 18H00 is het donker wat vroeg is!

Maar gelukkig heeft de Heere deze seizoenen ook met een reden ingesteld dus genieten we dit ook maar weer zoveel als we kunnen. Ik ben ook erg blij voor de blauwe luchten die we elke dag nog kunnen genieten en de warme zon die ons in de winter gelukkig nog steeds opwarmt.

Werk 

Wat het werk betreft gaan we lekker verder. We zitten al weer in de vierde maand van het jaar en we kunnen met dankbaarheid terug kijken op een ontzettend goed eerste begin van het jaar. Uitdagend, fijn, moeilijk, vreselijk druk en zo gezegend wat  betreft opleidingsgroepen, conferenties, kerkgroepen, jeugdkampen en teambuildings wat bij ons gehouden is. Ik ben de verantwoordelijk voor het organiseren van de teambuildings en dit wordt steeds meer een hype in Namibië om met je werk een teambuilding te gaan doen. Wat natuurlijk ontzettend goed is om eenheid te krijgen tussen je personeel. Ik geniet van dit werk, het is fijn om die organisaties zo te kunnen helpen en om ook op die manier invloed in die organisaties te kunnen uitoefenen. Ik kan hen in een bepaalde richting leiden en ervoor zorgen dat ze de juiste lezingen kiezen. Die teambuildings bestaan voor een groot deel uit lezingen zoals, vertrouwen, communicatie, samenwerken, integriteit, persoonlijke financiële vrijheid (op een Bijbelse manier omgaan met je financiën), persoonlijkheid test, leiderschap, vergevingsgezindheid, motivatie etc. etc.

Het is regelmatig schokkend hoe zwak de service, de communicatie en het samenwerken binnen organisaties is! Dat bewijst voor mij dan ook weer waarom Namibië is zoals het is. De service is in het algemeen ongelofelijk zwak. Een collega is sinds vandaag weer terug op het werk nadat zij voor twee weken in Zuid-Afrika was voor haar studie. Zij heeft daar weer het grote verschil gemerkt tussen hun service en die van Namibië. Jammer dat ons land nog zoveel heeft te leren :(. Maar daarvoor geniet ik juist mijn werk enorm omdat er zoveel kansen zijn :)!

Gobabis

Einde februari waren Jac-Louis en ik in Gobabis wat dubbel was. Het was heerlijk om die kinderen weer te zien maar weer hartverscheurend om die ellende weer zo in ogen te kijken. Ouders die geen verantwoordelijkheid nemen voor hun kinderen, kinderen die je zo aangeboden krijgt van ouders omdat zij er niet meer voor willen zorgen, kleine meisjes met baby’s op hun rug en rondhangende jongeren.

Maar gelukkig heb ik ook heerlijke momenten gehad en ben ik dankbaar en zo blij voor de kinderen die trouw naar school gaan en vorderingen maken!

Het was ook goed om te zien dat de scholen (uiteindelijk) bezig zijn om hun structuren te verbeteren en systemen in plek te zetten om hun kinderen beter onderwijs te kunnen bieden. Dit geeft hoop!

Wij hebben de kinderen hun uniform en schooltas gegeven en hun rapporten gekregen. Het is elke keer weer speciaal om die kinderen hiermee te kunnen helpen! Heel erg bedankt voor jullie ondersteuning hierin! Het motiveert mij ook weer om met nog meer liefde en zorg met deze kinderen om te gaan omdat ik weet dat er aan de andere kant van de oceaan mensen zijn die ‘meekijken’ ;).

Wij hopen einde juni weer naar Gobabis te gaan omdat we ongelukkig genoeg nu nog niet alle kinderen gezien hebben, er waren nog steeds kinderen op de plaas bij hun familie. Maar tegelijk is het weer heerlijk om weer een bezoekje gepland te hebben staan ookal is die reden nou niet de beste. 

We hebben het plan om nadat we dan in Gobabis te zijn geweest door te rijden naar Botswana (wat 1 ½ van Gobabis is) zodat we daar een internationale hardloop Aktie kunnen bijwonen van kennissen. Leuke reden om weer naar Botswana toe te gaan en om zo Jac-Louis zijn netwerk / connecting prikkels tegemoet te komen :). Jac-Louis heeft namelijk een passie voor het netwerken en connecten met mensen. Hij wil niet voor niks in 2016 zijn master in Internationale Development gaan doen ;).

Terwijl we die twee dagen in Gobabis waren probeerde we natuurlijk zoveel als mogelijk te doen en zo bezochten we ook opa Baardman en zijn vrouw (zij zijn niet zo arm als de mensen in de krottenwijk maar nog steeds mensen die elke cent moeten omdraaien). Wat een heerlijke ontmoeting was dit!

Toen wij de auto voor hun huis geparkeerd hadden, en wij nog niet klaar waren om hen te begroeten, vertelde of beter gezegd riep die oma uit hoe goed de Heere voor haar was! Zij is genezen van 3 lichamelijk klachten/ziekten. De Heere heeft haar gezond gemaakt en zij kan nu weer alles doen wat zij wil doen en dan zonder pijn in haar lichaam! Zij ratelde en was vol van de goedheid van de Heere! Wij stonden daar vol verwondering en met onze ogen vol tranen over hoe zij kon getuigen van de Heere! Zo mooi en speciaal om te zien! Uiteraard werd het een langer bezoek dan gepland maar zeer de moeite waard! En nu mis ik deze lieve en speciale mensen. Hoe oud zij ook zijn, nog zo vol vuur en liefde voor hun medemens en de Heere, zij zijn een lichtend licht!

Vrouwenavonden

Ik heb vorige week weer een vrouwenavond gehad wat eigenlijk nogal een teleurstelling was want onze vrouwen zijn zo ongemotiveerd om zelfs leuke dingen met elkaar te gaan doen. Hun houding is dat zij na werktijd alleen nog maar thuis willen zijn en niks doen. Een film samen kijken is dan al te veel. Voor mij is dit maar iets onverstaanbaars omdat mijn energie niet zo snel op is en ik graag tijd met hen wil door brengen. Als ik mijn collega’s moet geloven heeft  hun houding veel te maken met het vertrouwen vanaf hun kant in mij. Zij hebben blijkbaar nog steeds tijd nodig om te zien hoe goed bedoeld mijn bedoelingen eigenlijk zijn. Ik moet dus niet opgeven ook al lijkt dat soms de enige oplossing maar tegelijk weet ik dat ik moet doorgaan om hen te bereiken. Gebed voor onze werkers op de lodge is dus heel hard nodig! We houden vast aan de woorden van de Heere in Jesaja 35: 5 en 6

‘Dan zullen de ogen van de blinden worden opengedaan, de oren van de doven zullen worden geopend. Dan zal de kreupele springen als een hert, de tong van de stomme zal juichen. Want in de woestijn zullen wateren zich een weg banen en beken in de wildernis.'

Wij danken jullie voor jullie betrokkenheid en ondersteuning op welke manier dan ook! Ik denk dat het voor de meeste Nederlanders al weer tijd is om een vakantie plannen voor de zomer dus ik zeg maar vast: wees welkom in  Namibië :)!

Lieve groet van Jac-Louis en Gijsbertha